คนใกล้ไม่ได้ คนไกล เขาเอาไปครอง เราเหมือนคน สำรอง เป็นเช่นของข้ามผ่าน. ความรักเรา ดังเหมือนเงา ที่คอยอยู่นาน คอยด้วยความต้องการ เธอไม่ สงสารสักที. คนใกล้ไม่ได้ คนไกล หัวใจมาแรง เราเหมือนดัง มดแดง คอยแอบแฝงหรือนี่. คอยรักไป คอยด้วยใจ มานานกี่ปี เธอไม่เคยปราณี เธอไม่มีเมตตา .ใกล้เกลือกินด่าง รักจืดจางไม่สม คอยเฝ้าฝันลมๆ มาช้ำตรมอุรา ฉันผู้หวังดี เธอกลับหนี เมินหน้า เปลี่ยน ไปตามเวลา เมิน ราคารักเรา. คนใกล้ไม่ได้ คนไกล เขาเอาไปครอง เธอไม่มา เหลียวมอง เราเช่นของชิ้นเก่า. ความเสียใจ ความช้ำใจ ข้างในอกเรา มัน ติดตามดังเงา มา เผาใจไม่วาย คนใกล้ไม่ได้ คนไกล เขาเอาไปครอง เธอไม่มา เหลียวมอง เราเช่นของชิ้นเก่า. ความเสียใจ ความช้ำใจ ข้างในอกเรา มัน ติดตามดังเงา มา เผาใจไม่วาย