เธอชอบใช่ไหม แสงไฟที่มันสลัว ในคืนมืดมัว กลางเสียงดนตรีกระหน่ำ รอฟ้ามืดดำ ไปอยู่ในค่ำคืนแห่งเงา อยู่บ้านมันเหงาไม่มีใคร เข้าใจตัวเธอ ออกไขว่คว้า ออกค้นหาคนเข้าใจ แต่แสงรำไร เธอก็ได้รัก แค่เพียงชั่วคราว ใต้เงาไฟมีใจที่มันเหน็บหนาว เธอเอาความสาวแลกความเหงา ให้พ้นตัวเธอ ฉันพอเข้าใจ เธอบางอย่าง เธอกำลังหลงทาง ในหัวใจของเธอเอง อย่าทำอย่างนั้นเลยเธอ ชีวิตนั้นยังมีค่าเสมอ อย่าเอาดอกไม้ของเธอ ไปให้เขาเด็ดทิ้งอย่างไร้ค่าอย่างนั้น มันไม่สมควรที่เธอต้องทำอย่างนั้น เธอยังเหลือหนทางอีกไกล เธอชอบจริงไหม แสงไฟที่มันสลัว หรือแค่เธอกลัว ตะวันที่มันสว่าง แสงมันจะส่องให้เห็นว่าเธออ้างว้าง แต่แสงไฟลางลาง จะทำร้ายเธอมากกว่านี้