ต่อจากคืนมืดมิด..อีกนิดเดียวมันก็ เช้า ต่อจากความเงียบเหงา..ก็คงถึงคราวอุ่นใจ * เริ่มจากที่สองเราได้ใกล้ชิด ตอบความคิดเติมความห่วงใย เพิ่มความเข้าใจ... ได้ความรัก ** ต่อจากคำว่ารัก...มันก็คงเป็นคำว่า...เธอ เป็นอะไรที่นึกในใจเสมอ ตั้งแต่ฉันเจอเธอวันนั้น อยากได้ยินว่า...รัก อยากรู้ว่าเธอก็รักกัน บอกคำนั้นให้ทีสิเธอ ต่อจากความคิดถึง..มันจึงพบความห่วงหา มองไปบนท้องฟ้า..มองหาก็เจอแต่เธอ ( * , ** , * , ** ) ต่อจากคำว่ารัก..มันก็คงเป็นคำว่าเธอ เป็นอะไรที่เขียนลงตัวเสมอ แต่ว่าฉันรักเธอเท่านั้น อยากได้ยินว่า...รัก อยากรู้ว่าเธอก็รักกัน บอกคำนั้นให้ทีสิเธอ