กาย หากเหมือนนกได้
คงจะสบาย ล่องในนภา
ฟ้า กว้างไกลลิบตา
ข้าจะพา ชีวิตไป
ไปสู่ดินแดน ใหม่
กายฝากไปไว้เพียง
ทางชีวิตเรา...
..โลก มีอาทิตย์ส่อง
เหม่อ มอง
เรืองรองแสงทองอำไพ
ไกล สุดขอบฟ้าได้
นั่นคือจุดหมาย แห่งชีวิตข้า
ข้าจะบินไป สู่
ให้โลกรู้ได้ดู ในความยิ่งใหญ่
ฟ้ากว้างสุดเพียงไหน
ข้าจะบินไปให้สุดเวหา
ส่องเสียงร้องก้องฟ้า
ให้โลกได้มาจับตาคอยดู
ข้าจะส่งเสียงร้อง
สุดก้องฟ้าไปให้ไกลสุดกู่
มิคืนมาดู ชีวิตที่ผ่านมา..
ชีวิตของเรา ตัวเรา
เรานำทางชีวิตเอง
อย่ามัวหวั่นเกรง กลัวใคร
ไม่มีใครรู้อนาคตได้
โบยบินต่อไป อย่างมั่นใจ
ดั่งนก น้อย
สิ่งที่เฝ้าคอย คงสมใจ...
..ฟ้ากว้างสุดเพียงไหน
ข้าจะบินไปให้สุดเวหา
ส่องเสียงร้องก้องฟ้า
ให้โลกได้มาจับตาคอยดู
ข้าจะส่งเสียงร้อง
สุดก้องฟ้าไปให้ไกลสุดกู่
มิคืนมาดู ชีวิตที่ผ่านมา..
ฟ้ากว้างสุดเพียงไหน
ข้าจะบินไปให้สุดเวหา
ส่องเสียงร้องก้องฟ้า
ให้โลกได้มาจับตาคอยดู
ข้าจะส่งเสียงร้อง
สุดก้องฟ้าไปให้ไกลสุดกู่
มิคืนมาดู ชีวิตที่ผ่านมา...