ทั้งๆ ที่รู้เธอเลวอย่างไร ธาตแท้เธอมาจากไหน แต่ใจพี่ยังต้องการ ถึงใครเขาว่าเธอนั้นชั่วช้าสามาน เปรียบเธอเช่นเศษอาหาร เหลือทานแล้วขว้างทิ้งไป ทั้งๆ ที่รู้เธอยังไม่จำ เห่อเหิมเสียจนถลำ เจ็บช้ำแล้วเธอโทษใคร อยากรู้นักว่าเมื่อคราวน้ำตาเธอไหล จะมีใครเขาปลอบใจ ช่วยให้เธอหายระทม ต่อจากนี้คงมีเพียงผู้เดียวที่รักเธอไม่คลายเกลียว หวังโน้มเหนี่ยวเธอเป็นคู่ชม จะชั่วจะดีหรือเธอมีเบื้องหลังโสมม แม้นใครเขาไม่นิยม อย่าตรมขื่นขมอุรา * ทั้งๆ ที่รู้เธอเลวอย่างไร ธาตุแท้เธอมาจากไหน ยากไร้ซึ่งคนเมตตา พี่ไม่เคยท้อจะขอเชิดชูบูชา ตั้งใจและปรารถนา บูชารักเธอผู้เดียว