คำร้อง: สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา ทำนอง: ต่างประเทศ เรียบเรียงฯ: พณวรรธน์ พงศ์ภักดีบริบาล กอดกันแล้วไม่รู้สึกอุ่น สิ่งที่คุ้นไม่เหมือนอย่างเก่า รู้หรือเปล่า ฉันคิดว่าเธอเปลี่ยนไป ฉันเห็นอาการครึ่งครึ่งกลางกลาง ของคนที่ลังเลในหัวใจ คำว่ารักหล่นหายไปจากสายตา แต่ละครั้งที่พูดว่าห่วง ฟังดูแล้วยิ่งรู้สึกห่าง ทุกทุกอย่าง ฟ้องฉันว่ามีปัญหา เลื่อนเลื่อนลอยลอยไม่ค่อยจะแคร์ ฉันแปลแล้วพอเข้าใจได้ว่า เธอไม่เต็มใจใช้คำว่ารักกัน * อย่าบอกกับฉันว่าวันนี้มันไม่มีอะไร มองตาได้ไหมก่อนตอบคำถามคำนึงเท่านั้น ถ้าเธอยังเห็นแก่ฉัน ยืนยันสักคำที่ตรงกับใจ ** แน่ใจหรือเปล่า คำว่าเรายังอยู่วันนี้ ช่วยพูดมาหน่อย ความรักเรายังดี ถ้ามั่นใจ (กล้าพูดหรือเปล่า เธอไม่มีนาที ที่นอกใจ) ยิ่งเห็นว่าเธอต้องฝืนต้องทน ฉันเองที่ทนไม่ไหว ทนดูรักค่อยค่อยตาย ในวันที่ยังหายใจใกล้กัน คนที่คบลึกซึ้งมานาน อ่านกันรู้ว่าคิดยังไง ฝืนเท่าไหร่ ก็รู้ด้วยใจอยู่ดี ถึงแม้ว่าเรายังกุมมือกัน แต่ความสัมพันธ์แย่ลงทุกที เธอไม่มีอีกแล้วคำว่ารักกัน (ซ้ำ *, **) ยิ่งซื้อเวลายิ่งทรมาน ยิ่งนานก็ยิ่งเลวร้าย กลัวคำถามที่แทงใจ เธอคิดถึงใครเมื่อเรากอดกัน