คำร้อง/ทำนอง ยศพันธ์ อนันต์พิทยานนท์
เรียบเรียง สิทธิพร สิงห์ไทยสงค์
พยายามไม่นึก ไม่นึก ไม่นึก พยายามไม่รื้อฟื้น แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืน
หายใจลำบาก ตั้งแต่เธอมาลาจาก เจ็บปวดอยู่เสมอ ที่ต้องร้องไห้ซ้ำซาก
เพราะคิดถึงเธอ คิดถึงเธอเหลือเกิน
เหมือนลมหายใจ จะขาดไปเมื่อไม่มีเธอร่วมเดิน มันยังคงวังเวง ยังเคว้งและยังคงเผชิญ
กับความทรงจำของวันวาน
พยายามไม่คิด ไม่คิด ไม่คิด พยายามสักเท่าไร แล้วทำไม เธอยังคงค้างคาให้คำนึง
พยายามไม่นึก ไม่นึก ไม่นึก พยายามไม่รื้อฟื้น แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืน
ก็ยังรับรู้ความขมขื่นดังเดิม
ไม่มีอารมณ์ตื่นนอนตอนเช้า ไม่มีอารมณ์เคลื่อนไหว โว โฮ โฮ
ภาพเธอยังคงอยู่ในส่วนลึกของใจ ไม่ว่านานเท่าไร ก็ยังไม่ลืม
พยายามไม่คิด พยายามซักเท่าไหร่ แล้วทำไม เธอยังคงค้างคาให้คำนึง
พยายามไม่นึก พยายามไม่ฝืน แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืน โฮ
พยายามไม่คิด ไม่คิด ไม่คิด พยายามสักเท่าไร แล้วทำไม เธอยังคงค้างคา ฮา...
พยายามไม่นึก ไม่นึก ไม่นึก พยายามไม่รื้อฟื้น แต่สุดท้ายพ้นมาอีกคืน
ก็ยังรับรู้ความขมขื่นอย่างนี้ โฮ...โฮ
แต่สุดท้ายพ้นมากี่คืน ก็ยังรับรู้ความขมขื่น...ดังเดิม