มองดวงดาวอยู่บนฟ้า ช่างงามเกิน เลยคิดจะไขว่คว้า แต่มันคงไม่ดี อย่าเลยเสียเวลา ต้องเจียมใจตัวเองอย่าไปฝัน ใจมันคอยจะเรียกร้อง อยากปล่อยใจตัวเองล่องลอยสักครั้งหนึ่ง แต่มันคงไม่ดี อย่าเลยเสียเวลา ต้องเจียมใจตัวเองอย่าไปฝัน เรามันเป็นเพียงแค่ฟองสบู่ ให้ลอยไปอย่างไร ไม่มีวันจะไปถึง ก็เป็นแค่ฟองสบู่ ให้ลอยไกลแค่ไหน ไม่มีวันจะไปถึงที่ตรงนั้น (โฮ้โฮ) (ขอบฟ้า ไม่รู้มันจบลงที่ไหน แต่ใจของฉันมันจะไปให้ถึง ห่างไกลไปในที่ใดดังใจ ฉันคงอ่อนล้าจนไม่ไหว) ก็เป็นแค่ฟองสบู่ให้ลอยไกลแค่ไหน ไม่มีวันจะไปถึงที่ตรงนั้น