ฉันก็รู้ตัวดีเสมอ ว่าฉันได้เจอเธอแค่ตอนที่เขาไม่มา
ข้อตกลงที่คุยกันไว้ ห้ามหึงและห้ามห่วง
ให้ได้แค่ความห่วงใย
แต่เธอคงไม่รู้ มันเริ่มจะไม่ง่าย
ใกล้เธอเท่าไร ใจฉันยิ่งไหวหวั่น เกิดเป็นคำว่ารัก
มากในใจขึ้นทุกวัน จนต้องย้ำตัวเองเป็นได้แค่ไหน
เป็นมากเกินกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่คนรัก
เธอให้เพียงสัมผัส แต่ไม่ให้หัวใจ
ก็ฉันไม่ควรรักเธอ แต่เผลอให้เธอไปแล้วจนหมดใจ
ก็รู้ฐานะตัวเองเป็นใคร ยังจะคิดให้ใจเจ็บช้ำ
ฉันไม่ควรคิดมากก็รู้ เพราะที่เห็นกันอยู่
ว่าเขาเป็นคนสำคัญ
ให้เป็นไปตามที่คุยกันไว้
คบด้วยความพอใจแค่รู้สึกดีต่อกัน
ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจ
กับคำนิยามในการคบกันของเรา