ฉันก็รู้ตัวดีเสมอ ว่าฉันได้เจอเธอ แค่ตอนที่เขาไม่มา ข้อตกลงที่คุยกันไว้ ห้ามหึงและห้ามหวง ให้ได้แค่ความหวงใย แต่เธอคงไม่รู้ มันเริ่มจะไม่ง่าย ใกล้เธอเท่าไร ใจฉันยิ่งไหวหวั่น เกิดเป็นคำว่ารัก มากในใจขึ้นทุกวัน จนย้ำตัวเองเป็นได้แค่ไหน เป็นมากเกินกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่คนรัก เธอให้เพียงสัมผัส แต่ไม่ให้หัวใจ ก็ฉันไม่ควรรักเธอ แต่ก็เผลอให้เธอ ไปแล้วจนหมดใจ ก็รู้ ฐานะตัวเอง เป็นใคร ยังจะคิดให้ใจเจ็บช้ำ ( เพราะว่าฉันไม่ใช่คนรัก ) ฉันไม่ควรคิดมากก็รู้ เพราะที่เห็นกันอยู่ ว่าเขาเป็นคนสำคัญ ให้เป็นไปตามที่คุยกันไว้ คบด้วยความพอใจ แต่รู้สึกดีต่อกัน ไม่รู้ว่าควรดีใจ หรือเสียใจ กับคำนิยาม ในการคบกันของเรา