แล้วความทุกข์ก็แวะมาหา
แล้วความช้ำก็มาทักทาย
อีกหน
คิดดู
ทั้งที่หนีมาไกลแสนไกล
ความเจ็บยังไม่วายแวะเวียน
กลับมา
มาเคาะประตู
ทำได้เพียงเปิดรับเท่านั้น
ย้ำตัวเองบอกซ้ำในใจอยู่
คอยเตือนสิ่งหนึ่งให้ใจรับรู้
สิ่งเหล่านี้..จะผ่านไป
อย่างวันนั้นที่เราผ่านมา
เจ็บวันนี้ไม่นานไม่ช้า
ก็เป็นเมื่อวาน
สิ่งเลวร้ายจะผ่านพ้น
หากว่าใจของเราอดทน
ยิ้มรับความเจ็บช้ำไว้อีกสักวัน
เพราะชีวิตมีล้มมีลุก
เพราะสุขทุกข์ปะปนด้วยกัน
อย่างนั้น
ทุกวัน
แม้จะหนีไปไกลแสนไกล
ความเจ็บมันก็คงแวะมา
เยี่ยมกัน
มาเคาะประตู
ทำได้เพียงเปิดรับเท่านั้น
ย้ำตัวเองบอกซ้ำในใจอยู่
คอยเตือนสิ่งหนึ่งให้ใจรับรู้
สิ่งเหล่านี้..จะผ่านไป
อย่างวันนั้นที่เราผ่านมา
เจ็บวันนี้ไม่นานไม่ช้า
ก็เป็นเมื่อวาน
สิ่งเลวร้ายจะผ่านพ้น
หากว่าใจของเราอดทน
ยิ้มรับความเจ็บช้ำ
ไว้อีกสักวัน
สิ่งเหล่านี้..จะผ่านไป
อย่างวันนั้นที่เราผ่านมา
เจ็บวันนี้ไม่นานไม่ช้า
ก็เป็นเมื่อวาน
สิ่งเลวร้ายจะผ่านพ้น
หากว่าใจของเราอดทน
ยิ้มรับความเจ็บช้ำไว้อีกสักวัน
ยิ้มรับวันที่เจ็บช้ำ
ยิ้มรับวันที่สับสน
ยิ้มรับมันอีกหนทนอีกสักวัน