อยู่ดี ๆ ก็มีปัญหา คิดขึ้นมาก็ปวดใจ คิดถึงคำที่คนเขาสอนเอาไว้ รักใครก็ให้รักเดียว แต่ที่เจอคือเอคนสวย แล้วที่ซวยคือสวยทั้งสองคน เห็นบัวตูมก็งาม บัวบานก็โดน กลายเป็นคนสองจิตสองใจ หนึ่งคนถูกใจและเข้าคอ อีกคนถูกคอและเข้าใจ รักพี่ก็เสียดายน้อง ประคับประคองหัวใจโลเล ความรักมักทำรวนเร ให้ใจเป็นทุกข์ บาปกรรมก็อยากละเว้น แต่มันจำเป็นต้องรักทั้งสอง (ถ้าไม่จำเป็ฯจะไม่รักทั้งสองคน) อยากจะเกิดมาเป็นตอไม้ ไม่มีใจไม่รักไม่หลง อยู่บนดอยในป่า ในเขาในดง จะไม่พะวงคนสอกคนสวย