เดือนอ้ายเดือนยี่
สายลมพัดวี
ยอดไผ่พลิ้วไหว
ว่าวสนูแว่วมาแต่ไกล
ตอนดึกเรไร
หรีดฮ้องเคียงโพน
เห็นควายเลเฒ่า
เจ้านอนหนาว
เป็นตาเหลือโตน
เหลืองหล่นแล้วใบกระโดน
ลำน้ำขอดโคน
ปลาข่อนแจนา
สายลมโชยผ่าน
ข้าวเหลืองตระการ
ร่วงหล่นกลางนา
ฟ้าวเก็บเกี่ยว
เถอะนะน้องหล้า
ฟาดข้าวนอนนา
ต้มปลายามแลง
อีเกิ้งเทิงฟ้า
หมู่ดาวนั้นหนา
จงช่วยส่องแสง
หมู่เฮาเอาใจโฮมแฮง
สิฮ้อนสิแล้งอย่าไปหัวซา
เสียงพิณ เสียงแคน
แอ่วสาวแว่วมา
เสียงหมอลำม่วนซื่นอุรา
หมู่เฮาเข้ามา
ม่วนกันยามบุญ
กำเคียวเกี่ยวข้าว
เก็บเอาไว้
ใส่กระทอเป็นทุน
เอาแรงแบ่งใจเกื้อหนุน
ส่อยกันค้ำจุน
ผู้ทุกข์ได้ยาก
อ่วยหน้าลงนา
เอาหลังสู้ฟ้า
เอาหน้าสู้ดิน
แม้นว่าพออยู่พอกิน
บ่ ขอโบยบิน
จากถิ่นบ้านเฮา
ฮีตคองปู่ตา
ได้นำพามาแต่ก่อนเก่า
ให้เบิ่งให้แงงผู้เฒ่า
เด็กน้อยสูเจ้าจงจำใส่ใจ
เสียงพิณ เสียงแคน
แอ่วสาวแว่วมา
เสียงหมอลำม่วนซื่นอุรา
หมู่เฮาเข้ามา
ม่วนกันยามบุญ
กำเคียวเกี่ยวข้าว
เก็บเอาไว้
ใส่กระทอเป็นทุน
เอาแรงแบ่งใจเกื้อหนุน
ส่อยกันค้ำจุน
ผู้ทุกข์ได้ยาก
เฮาเกิดบ่อนนี้
เฮาใหญ่บ่อนนี้
บ่ หนีไปไส
นี่คือแผ่นดินไทย
สิเกิดภาคใด๋
ก็ไทยคือเก่า
ฮักชาติกำเนิด
มาเถิดหนา
สร้างแปลงบ้านเฮา
ชาวนาเฮ็ดนาปลูกข้าว
ให้ซุมเจ้าได้อยู่ได้กิน