คืนที่เงียบเหงา
มีเพียงดาวและพระจันทร์
กับฉัน
ที่ไร้เธอเดินร่วมทาง
ทั้งที่มีใจให้เธอ
ทั้งทุ่มเททุกอย่าง
แต่แล้วเธอ ไม่สนใจ
จันทร์นี่คือคน
ที่มีใจรักเพียงเธอ
แต่ท้อ
อยากขอจันทร์
อย่างไม่อาย
หากคนที่มีรักจริง
ขอบางสิ่งไม่มากมาย
จะให้ฉัน ได้ไหม
หนึ่งใจที่มีนั้น
เหมือนมันไม่พอใช้
ขอมีสักล้านใจ
เพื่อให้เธอได้ทุกวัน
แต่หนึ่งคำว่ารักนี้
จะขอมีเท่าเดิม
เพียงเท่านั้น
คั่นตรงกลาง
ระหว่างฉันและเธอ
คืนที่เหน็บหนาว
เหม่อมองดาว
หลายล้านดวง
สาดแสงอย่างพร่างพราย
ระยับตา
ตกมาสักดวงได้ไหม
ช่วยเห็นใจที่ไร้ค่า
อยากอธิษฐาน ผ่านดาว
หนึ่งใจที่มีนั้น
เหมือนมันไม่พอใช้
ขอมีสักล้านใจ
เพื่อให้เธอได้ทุกวัน
แต่หนึ่งคำว่ารักนี้
จะขอมีเท่าเดิม
เพียงเท่านั้น
คั่นตรงกลาง
ระหว่างฉันและเธอ
หนึ่งใจที่มีนั้น
เหมือนมันไม่พอใช้
ขอมีสักล้านใจ
เพื่อให้เธอได้ทุกวัน
แต่หนึ่งคำว่ารักนี้
จะขอมีเท่าเดิม
เพียงเท่านั้น
คั่นตรงกลาง
ระหว่างฉันและเธอ
คั่นตรงกลาง
ระหว่างฉันและเธอ