ล่ะบ่าวคนจนคืออ้าย
สาวใด๋เด้
สิจองไปซ้อนบ่อน
หล่านางเอ้ย
โปรดสงสารแหน่น้อง
ผู้ลำร้อง
ว่าส่งเสียงใสเฮียงเฮียง
โอ้ย..ละเน้อ
อ้ายเป็นคนจนเดินจร
จากที่นอน
บ้านเกิดของเฮา
คิดมามันแสนโศกเศร้า
คิดเห็นแฟนเก่า
เขาห่างลาไกล
ไลลาอ้าย
ไปควงแขนชายอื่น
ทุกวันคืนชอกช้ำ
จำให้ห่างไกล
น้องจงได้มีแต่ความสุข
อย่าสะมีความทุกข์
สิ่งใดมาต้อง
หัวใจอ้ายแสนหม่นหมอง
ขาดเนื้อทอง
มันหม่นหมองกายา
อ้ายนี้เป็นคนชาวนา
เหมือนกับกาหน้าตาดำดำ
น้องนั้น
เปรียบเหมือนหงษ์ทอง
ความฮักเฮาสอง
หม่นหมองหัวใจ
ทุกวันอ้ายนี้อยากได้
น้องจากอ้ายไป
บ่ได้สั่งจั๊กคำ
งามขำฟังลำอ้ายเชิญ
เป็นเสียงลำเดิน
เอิ้นน้องคืนนา
หัวใจอ้ายยังคอยท่า
จงกลับคืนมา
บ้านเกิดของเฮา
มาเด๊อเจ้าสาวงามไกลถิ่น
ได้ยินเสียงอ้ายฮ้อง
ดังก้องส่งไป
น้องจงได้กลับต่าวคืนมา
คืนมากินแกงปลา
ฮ่วมพากับอ้าย
หมายปองน้องนั้นทุกวัน
มันแสนรำพันทุกวันวี่วอน
กลับเถิดบ้านเกิดเมืองนอน
ฟังลำอ้ายก่อน
นี่เป็นเสียงลำเดิน
เชิญเด๊อน้อง
ให้คืนมาบ้านเก่า
พี่ยังคอยท่าเจ้า
อย่าหมองเศร้าเก่าใจ
น้องจงได้มีแต่ความสุข
อย่าสะไปทนทุกข์
ให้ต่าวมา สาเด๊อน้อง
เออ เอ้ย