เพราะไม่อาจลืมเธอ
และค่ำคืนนั้นของเรา
เงียบงัน
ออกมายืนเดียวดาย
ในคืนเหงาเหงา
อาบสายลมเพื่อบรรเทา
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ทดแทนอ้อมกอด
แทนอ้อมแขนของเธอ
ที่ห่างไกล
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ไม่เคยห่างหาย
เพื่อรอวันที่เธอ
คืนย้อนมา
แม้จะมองไม่เห็น
แต่รับรู้ด้วยหัวใจ
เนิ่นนานอยู่กับความทรงจำ
ในลมพลิ้วไหว
สุขได้เพียงแค่เท่านั้น
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ทดแทนอ้อมกอด
แทนอ้อมแขนของเธอ
ที่ห่างไกล
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ไม่เคยห่างหาย
เพื่อรอวันที่เธอ
คืนย้อนมา
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ทดแทนอ้อมกอด
แทนอ้อมแขนของเธอ
ที่ห่างไกล
เหมือนเป็นสัมผัส
ที่ไม่เคยห่างหาย
เพื่อรอวันที่เธอ
คืนย้อนมา