บ่อยครั้งที่จิตใจ
ยังคงคิดไปในความสับสน
บ่อยครั้งที่ผู้คน
ยังคงวกวนในความปวดร้าว
ตื่นขึ้นมา
เพื่อพบความว่างเปล่า
เหงาฉันเหงาจนจับใจ
กี่คืนวันร้าย ร้าย
ที่ฉันยังเก็บในใจ
เมื่อไหร่จะเลือนรางหายไป
และฉันยังอ่อนแรง
กับความทุกข์ที่ไม่มีวันหลุดพ้น
กี่วันที่มืดมน
กับเหตุผลเมื่อต้องเผชิญเรื่องราว
ตื่นขึ้นมา
เพื่อพบความว่างเปล่า
เหงาฉันเหงาจนจับใจ
กี่คืนวันร้าย ร้าย
ที่ฉันยังเก็บในใจ
จะมีทางเลือนรางบ้างไหม
จากนี้ไป
จนถึงวันหยุดหายใจ
จะหนีความเป็นจริงอย่างไร
และฉันคงไม่พบคำตอบข้างใน
ความหวังที่เคยมีกลับจาง
หายไป
จากนี้ไป
จนถึงวันหยุดหายใจ
จะหนีความเป็นจริงอย่างไร
และฉันคงไม่พบคำตอบข้างใน
ความหวังที่เคยมีกลับจาง
จากนี้ไป
จนถึงวันหยุดหายใจ
จะหนีความเป็นจริงอย่างไร
และฉันคงไม่พบคำตอบข้างใน
ความหวังที่เคยมีกลับจาง
หายไป...หายไป