จดจำวันที่เรา
อยู่ด้วยกัน
ทุกทุกเย็น
ยืนกินขนม
และดื่มน้ำ
ถุงเดียวกัน
หวานและซึ้ง
จนฉันใจเริ่มสั่น
และไม่คิด
คนอย่างฉัน
จะพบเธอ
นั่งร้องเพลงกับเธอ
สบตาเธอ
จนเขินอาย
ดูเราสอง
ช่างมีความรักจริงใจ
แม้ว่าฉันมันไม่มีอะไร
อยากขอบใจ
ที่เธอมีใจให้กัน
แล้ววันนี้
ก็ไม่หวานดังเก่า
ก็คนเรา
มันต้องมีเส้นทางเดินใหม่
ความจำเจ
หรือบางอย่างอาจเปลี่ยนหัวใจ
ไม่ต้องบอกอะไรก็รู้ดี
ฉันรู้ว่าเธอน่ะอายเพื่อนเธอ
ที่ต้องมาเจอฉันบ่อย
ก็เงินมันน้อย
ไม่พอจะเลี้ยงใครใคร
อยากพาไปดูหนัง
ก็ยังไม่มีตังค์ใช้
ฉันขอเดินจากไปไม่ว่ากัน
จากกันขอให้เธอ
โปรดจดจำความรักเรา
วันที่เหงา
ให้เธอมีฉันในใจ
แล้วพอฉันได้ดีเมื่อไหร่
ตอบได้ไหม
ว่าจะรอมาพบกัน
นัน...นา
ฉันรู้ว่าเธอน่ะอายเพื่อนเธอ
ที่ต้องมาเจอฉันบ่อย
ก็เงินมันน้อย
ไม่พอจะเลี้ยงใครใคร
อยากพาไปดูหนัง
ก็ยังไม่มีตังค์ใช้
ฉันขอเดินจากไปไม่ว่ากัน
อยากพาไปดูหนัง
ก็ยังไม่มีตังค์ใช้
แต่รักเธอกว่าใครก็แล้วกัน