รักเธอมากเท่าไหร่ก็ไม่คู่ควรเท่านั้น ถึงหัวใจต้องการ ก็คงต้องห้ามมัน ฉันมันเพียงก้อนหิน มันไม่เคยสำคัญ จะเอื้อมดาว ก็ได้แต่มองไกลๆ รู้ไหมว่าลำบาก ถ้าคิดจะเดินกับฉัน ฉันไม่มีความฝัน แค่เดินแค่ก้าวไป รักที่เธอให้มา ขอบคุณและยังซึ้งใจ แต่เหนื่อยเกินไป เธอเหนื่อยเกินไปรู้ไหม เก็บดอกไม้ไว้บนกิ่งเดิม เก็บดาวให้ลอยบนฟ้า ไม่ต้องโน้มลงมาเพื่อฉัน ก้อนหินที่ลอยไม่พ้นดิน กับดาวที่อยู่บนนั้น ไกลเกินฝัน แค่ได้มองเท่านั้น ก็ดีเกินพอ (ไม่กล้าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า ผู้แสดนไกล) ฉันคงไม่มีสิทธิ์ จะคิดเกินไปกว่านี้ หนทางเดียวที่มี ก็คือ ไม่เอื้อมไป เพราะว่าดินกบฟ้า ก็คือเส้นขนานไป ไม่มีทาง ไม่มีวันลงเอย