ทุ่มกว่ากว่า
เลิกงานฝนตกอีกแล้ว
นึกแล้ว
ลืมเอาร่มติดกระเป๋า
ต้องฝ่าฝน
ทนฝืน
ยืนดูรถ...ติดยาว
รถเมล์
คันเก่าไม่มาสักที
เห็นบางคน
ที่มีรถคอยมารับ
อาสา
คอยขับรับส่งอย่างดี
แอบอิจฉา ที่เขา
ไม่ต้องเมื่อย อย่างนี้
โชคดี
ที่เขามีคนเอาใจ
มองกลับมาเห็นตัวฉันยืน
เปียกฝน
รอสักคน
เขามารับไป
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
อยู่ที่ไหน
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาเป็นใคร
อย่าปล่อยให้ฉัน
รออย่างนี้
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
มีจริงไหม
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาคนดี
หนึ่งใจดวงนี้เฝ้ารอ
ทุกคืนทุกวัน
สามทุ่มกว่า
กลับมาถึงในห้องพัก
ชีวิต มันหนัก
ฉันอยากหลับฝัน
อยากมีรถ มารับ
ช่วยกางร่มให้ฉัน
สักวัน ที่ฝัน
ไม่ไกลเกินไป
มองกลับมา
เห็นตัวฉันยืนสับสน
รอสักคนเขามาเข้าใจ
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
อยู่ที่ไหน
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาเป็นใคร
อย่าปล่อยให้ฉัน
รออย่างนี้
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
มีจริงไหม
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาคนดี
หนึ่งใจดวงนี้เฝ้ารอ
ทุกคืนทุกวัน
มองกลับมา
เห็นตัวฉันยืนสับสน
รอสักคนเขามาเข้าใจ
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
อยู่ที่ไหน
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาเป็นใคร
อย่าปล่อยให้ฉัน
รออย่างนี้
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
มีจริงไหม
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาคนดี
หนึ่งใจดวงนี้เฝ้ารอ
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
อยู่ที่ไหน
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาเป็นใคร
อย่าปล่อยให้ฉัน
รออย่างนี้
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
มีจริงไหม
เขาคนนั้น
เขาคนนั้น
เขาคนดี
หนึ่งใจดวงนี้เฝ้ารอ
ทุกคืนทุกวัน