เช้าวันเสาร์
เป็นวันที่เราเฝ้ารอ
ต้องไปเคลียคลอ
ก็รอแต่เธอคนดี
ทำเป็นแกล้งบังเอิญ
ว่าเจอทุกที
เผื่อเธอจะชวน
ไปนั่งข้างข้าง กัน
พอเรียนเลิก
ก็ชวนกันกินข้าวเย็น
เผ็ดเผ็ด เธอกินไม่เป็น
ส่วนฉันนะได้ทั้งนั้น
จะไปกินที่ไหน
ก็ตามแต่ใจละกัน
ถ้ามีเธอกับฉันก็ลงตัว
ทั้งอาทิตย์ ก็ทั้งอาทิตย์
ก็คิด ก็คิดถึงเธอ
ทั้งชีวิต ก็คิดเสมอ
ว่าเธอสำคัญ
เสาร์-อาทิตย์
แค่เสาร์-อาทิตย์
ที่ได้ชิดกัน
ก็รอจะเจอ
เธอนั้นเรื่อยไป
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าเธอวันนี้
จะไม่ได้คิดอะไร
ได้แอบมองเธอ
ก็ชื่นหัวใจ
อย่างน้อยก็ยังได้
นั่งใกล้ใกล้ กัน
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าฉันวันนี้
จะไม่ใช่คนสำคัญ
ก็อยากมองเธอทั้งคืนทั้งวัน
ถึงแม้ว่าเธอ
ไม่รู้เลยว่าฉันชอบเธอ
รู้บ้างไหมว่าใคร
ที่คิดถึงเธอ
ทุกวันก็รอจะเจอ
แต่เธอแต่เธอเท่านั้น
ยังอยากย้ายโรงเรียน
ไปเรียนด้วยกัน
ถ้าเป็นอย่างงั้นจะดีใจ
แม้วันนี้จะเป็นได้
เพียงเพื่อนกัน
จะพอมีวันที่
เกินกว่านั้นได้ไหม
เพื่อนคนนี้
ยังรอจะเป็นเพื่อนใจ
มีทางไหมจะเป็นจริง
ทั้งอาทิตย์ ก็ทั้งอาทิตย์
ก็คิด ก็คิดถึงเธอ
ทั้งชีวิต ก็คิดเสมอ
ว่าเธอสำคัญ
เสาร์-อาทิตย์
แค่เสาร์-อาทิตย์
ที่ได้ชิดกัน
ก็รอจะเจอ
เธอนั้นเรื่อยไป
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าเธอวันนี้
จะไม่ได้คิดอะไร
ได้แอบมองเธอ
ก็ชื่นหัวใจ
อย่างน้อยก็ยังได้
นั่งใกล้ใกล้ กัน
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าฉันวันนี้
จะไม่ใช่คนสำคัญ
ก็อยากมองเธอทั้งคืนทั้งวัน
ถึงแม้ว่าเธอ
ไม่รู้เลยว่าฉันชอบเธอ
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าเธอวันนี้
จะไม่ได้คิดอะไร
ได้แอบมองเธอ
ก็ชื่นหัวใจ
อย่างน้อยก็ยังได้
นั่งใกล้ใกล้ กัน
อาจเป็นเพียง
แค่เพื่อนเรียนพิเศษ
ถึงแม้ว่าฉันวันนี้
จะไม่ใช่คนสำคัญ
ก็อยากมองเธอทั้งคืนทั้งวัน
ถึงแม้ว่าเธอ
ไม่รู้เลยว่าฉันชอบเธอ