เนื้อเพลง ไม่มีทางฟื้นคืน - แอนนา
เหมือนต้นไม้กำลังจะตาย
ทิ้งใบลงสู่ดิน
หมดแรงจะดิ้นรนอยู่
แม้รดน้ำให้ไปเท่าไร
ไม่มีแรงดูดซึม
หมดทางดีเหมือนเดิม
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
เหมือนกับรักที่มันไม่ฟื้นคืน
ต้องทิ้งให้ดินมันกลบกลืนไป
รักของเราที่เธอปล่อยวาง
ที่กำลังจะตาย
หมดไปจากทั้งหัวใจ
แม้ว่าเธอจะคืนกลับมา
หวนคืนมาใส่ใจ
แต่มันก็สายเกิน
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย
เธอต้องการอะไรอีกเธอ
ในเมื่อเธอ
เป็นคนจากไปในตอนนั้น
ฉันเองต้องทรมานเท่าไร
กว่าจะลุกขึ้นยืนเหมือนเดิมได้
หมดร่องรอยความรักให้มองหา
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักของเรามันจบ
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย
ทิ้งใบลงสู่ดิน
หมดแรงจะดิ้นรนอยู่
แม้รดน้ำให้ไปเท่าไร
ไม่มีแรงดูดซึม
หมดทางดีเหมือนเดิม
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไปคิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
เหมือนกับรักที่มันไม่ฟื้นคืน
ต้องทิ้งให้ดินมันกลบกลืนไป
รักของเราที่เธอปล่อยวาง
ที่กำลังจะตาย
หมดไปจากทั้งหัวใจ
แม้ว่าเธอจะคืนกลับมา
หวนคืนมาใส่ใจ
แต่มันก็สายเกิน
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย
เธอต้องการอะไรอีกเธอ
ในเมื่อเธอ
เป็นคนจากไปในตอนนั้น
ฉันเองต้องทรมานเท่าไร
กว่าจะลุกขึ้นยืนเหมือนเดิมได้
หมดร่องรอยความรักให้มองหา
ปล่อยทิ้งไว้
เนิ่นนานเกินไป
คิดได้เมื่อสาย
ไม่เหลือแล้ว
หมดวันเวลาของมันเท่านี้
ไม่มีทางเหมือนเดิม
ไม่ฟื้นคืน
เมื่อรักของเรามันจบ
เมื่อรักมันโดนความเจ็บกลืนหาย