คำร้อง/ทำนอง : ยศพันธ์ อนันต์พิทยานนท์
เรียบเรียง : สิทธิพร สิงห์ไทยสงค์

หรือว่าฟ้ามีคำสั่ง ให้ตัวเธอนั้นเดินกลับมาหา
อ้อนวอนฉันด้วยน้ำตา เพื่อขอให้ฉันนั้นอภัย
ฉันไม่เชื่อหรอก กี่ครั้ง...ที่ตัวฉันนั้นยอมให้เริ่มใหม่
แต่พอพบพอเจอกับใคร อยู่กับฉันไม่ทันเท่าไร เธอก็ลา
* ก็เธอมันร้อยพันเล่ห์กล ฉันจะไม่ยอมฉงนเหมือนที่ผ่านมา
ต่อให้ร้องจนน้ำมันหมดตา ต่อให้เธอฟูมฟายสักเท่าไร
เพราะว่าแผลเก่ายังไม่หายดี มันยังจำที่เธอทำให้ทรมาน
ต่อจากนี้ไม่มีสงสาร ก็เธอนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว

** ไปเถอะไป ไปหาข้างหน้าเหอะ อย่างเธอ ไม่คู่ควรกับฉัน
ฉันไม่ใช่อาหารที่พร้อมทำตามสั่ง ให้เธอทุกครั้งไป
เพราะว่าไม่อยากจะลดตัว ให้กับคนที่หัวใจอย่างมารร้าย
เอาน้ำตาเธอคืนกลับไปได้ไหม เพราะว่าฉันไม่มีอารมณ์จะหายใจ
เวลาเห็นหน้าเธอ

(ซ้ำ *, **)

เพราะว่าแผลเก่ายังไม่หายดี มันยังจำที่เธอทำให้ทรมาน
ต่อจากนี้ไม่มีสงสาร ก็เธอนั้นไม่มีความหมายอีกแล้ว...โฮ

(ซ้ำ **)