จำจากจรมุ่งสู่นครเมืองใหญ่ เดินทางไกลจำใจเพื่อมาสร้างฝัน แต่ไม่เคยลืมบุหงาคนงามที่จากกัน ใจยังสื่อสัมพันธ์ ทุกราตรีกาลที่จากมา จำจากไกลดวงใจที่เคยฝังจิต ห่างความใกล้ชิด จงอย่าคิดแปรเปลี่ยนผัน อรุณเบิกฟ้า เช้าวันใหม่คงพบกัน คิดถึงเพียงเจ้าเท่านั้น เพราะมีฝันทำเพื่อเธอ * พี่ไม่เคยลืมฝีมือแกงพุงปลาน้อง ใจพี่ยังข้องห่วงหาตลอดที่จากมา ไม่รู้สาวเจ้า ยังจำเลยม้ายคำสัญญา รอบ่าวถึงฝันที่ไขว่คว้า แล้วให้พี่มาขอเจ้า พี่ยังจำได้ที่ริมหาดทรายเลนั้น เราสองรำพันสัญญารักใต้ต้นพร้าว กอดเอวสาวนุ้ย ชี้ขึ้นไปที่ดวงจันทร์เจ้า บอกนี้แหละน้องสาว พี่ให้จันทร์เจ้าเป็นพยาน จำจากจรใจรอนแรมพลัดถิ่น บินหลาโบยบินจากทักษิณถิ่นนคร คิดถึงคนรัก สายลมหนาวพัดอาวรณ์ อยากกลับคืนคอนไปนอนหนุนตักสาวเจ้า (ซ้ำ *)