ทุกครั้งเวลาที่ไม่มีใคร
ได้แต่นอนมองดูรูปถ่าย
กอดหมอนใบเดิม
ที่เธอเคยนอนวันนั้น
และฉันตั้งใจ
เก็บมันให้อยู่ดังเดิม
อย่างนี้ไปจนตาย
แม้ว่าบนเตียงจะไม่มีใคร
แต่ก็เหมือนมีเธอข้างกาย
กอดฉันเบาเบา
เหมือนเคยเพียงได้กลิ่นหอม
จากหมอนใบเดิม
ที่เราต่างเคยร่วมฝัน
แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ
กลิ่นของความรัก
กลิ่นของความรัก
ไม่เคยจะจางหายไป
ถึงแม้ว่าวันเวลา
มันจะนานสักเท่าไร
ก็มีเธอไม่รักใคร
กลิ่นของความรัก
กลิ่นของความรัก
มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ
หอมยิ่งกว่า
น้ำหอมของใคร คนไหน
ไม่มีใครแทนที่เธอ
แม้ว่ากลางคืนจะเหงาเพียงใด
ต้องทนนอนคนเดียวเรื่อยไป
อ่อนล้าในใจเท่าไร
เพียงได้กลิ่นหอม
จากหมอนใบเดิม
ที่เธอเคยนอนใกล้ฉัน
แค่ได้คิดถึงกันก็สุขใจ
กลิ่นของความรัก
กลิ่นของความรัก
ไม่เคยจะจางหายไป
ถึงแม้ว่าวันเวลา
มันจะนานสักเท่าไร
ก็มีเธอไม่รักใคร
กลิ่นของความรัก
กลิ่นของความรัก
มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ
หอมยิ่งกว่า
น้ำหอมของใคร คนไหน
ไม่มีใครแทนที่เธอ
ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอจากฉันไป
ไม่มีคืนไหน
ที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยังรักยังเป็นห่วงเธอ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน
ในทุกลมหายใจ
จะยังมีเธอเสมอ
(กลิ่นของความรัก)
(กลิ่นของความรัก)
ไม่เคยจะจางหายไป
ถึงแม้ว่าวันเวลา
มันจะยาวนานสักเพียงไร
ก็มีเธอไม่รักใคร
กลิ่นของความรัก
กลิ่นของความรัก
มันยังตรึงอยู่ในหัวใจ
หอมยิ่งกว่า
น้ำหอมของใคร คนไหน
ไม่มีใครแทนที่เธอ