กลางวันก็ยังฝืน
กลางคืนถึงค่อยจะคลาย
เป็นตอนที่ใจได้ลอยล่องไปไกล
ดวงดาวเริ่มเต็มฟ้า
ดวงตาเริ่มเห็นดวงจันทร์
และแล้วการรอก็จบสิ้นไป
ขอบฟ้า ในเวลาที่จันทร์เป็นใจ
เหมือนถึงเวลาเลิกหลับใหล
ปล่อยใจไปกับคืนของเรา
Lady Moonlight
มากับแสงจันทร์
และค่ำคืนอีกครั้ง
ให้ใจโบยบินไป
ล่องลอยกับแสงไฟ
ให้เป็นอย่างแสงดาว
ที่มีรอบกาย
ยังนานกว่าจะเช้า
ยังยาวถ้าคิดจะรอ
บินไปให้พออย่างใจนั้นต้องการ
ดวงจันทร์อยู่บนฟ้า
ดวงตาก็เป็นประกาย
เพราะเหมือนเวลายังอีกแสนนาน
ขอบฟ้า ในเวลาที่จันทร์เป็นใจ
เหมือนถึงเวลาเลิกหลับใหล
ปล่อยใจไปกับคืนของเรา
Lady Moonlight
มากับแสงจันทร์
และค่ำคืนอีกครั้ง
ให้ใจโบยบินไป
ล่องลอยกับแสงไฟ
ให้เป็นอย่างแสงดาว
ที่มีรอบกาย
ขอบฟ้า ในเวลาที่จันทร์เป็นใจ
เหมือนถึงเวลาเลิกหลับใหล
ปล่อยใจไปกับคืนของเรา
Lady Moonlight
มากับแสงจันทร์
และค่ำคืนอีกครั้ง
ให้ใจโบยบินไป
ล่องลอยกับแสงไฟ
ให้เป็นอย่างแสงดาว
Lady Moonlight
มากับแสงจันทร์
และค่ำคืนอีกครั้ง
ให้ใจโบยบินไป
ล่องลอยกับแสงไฟ
ให้เป็นอย่างแสงดาว
ที่มีรอบกาย