เห็นเขามีอะไรพร้อม ใจเลยไม่ยอมต้องไปดิ้นรน คนดีไม่ดี วัดกันที่รวยหรือจน ก็เชื่อสนิทใจ แต่พ่อสอนให้มีเหตุผล จะรวยหรือจนมันแค่นอกกาย ถ้ารวยที่ตัวแล้วไม่สบายที่หัวใจ จะมีสักเท่าไร มันก็ร้อนในอยู่ดี * ถ้าใจยังฟุ้งเฟ้อ ยังพร่ำเพ้อ ต้องมีให้เลิศเลอกว่านี้ ก็คงต้องวุ่นวาย ต้องไขว่คว้า จะนอนก็ลืมตาทุกที มันจะฝันดีเมื่อไร ** พอใจกับสิ่งที่มี มีเพียงพอดีก็พอ ขาดก็ไม่เคยท้อ แต่ไม่ขอมากมายไปกว่าใคร พอใจกับสิ่งที่มี ทำดีได้ดีแล้วไม่ต้องหวั่นไหว จะยิ้มได้อย่างอิ่มใจ พ่อก็บอกไว้ พอเพียงที่ใจเมื่อไรก็เพียงพอ มีเพียงบ้านให้เราพัก กับคนที่รักคนที่เขารอ ตกเย็นทุกวันพร้อมหน้ากันก็เหลือพอ แข่งขันทำไมหน เมื่อชีวิตก็สุขดี (ซ้ำ *, **), (ซ้ำ **) แล้วจะสุขใจ ไม่มีทุกข์ใดถ้าใจของเราพอ