ช. คนจริงใจ ถึงบ้านไกลก็หมั่นมา ญ. ขอให้จริงนะเธอจ๋า อย่าหว่านวาจาเพื่อชิมลาง ช. ความจริงใจดั่งเม็ดทรายที่ทำทาง ญ. ถ้อยคำเธอที่ได้ฟัง ดั่งเหวข้างทางกลัวเหลือเกิน ช. มาทั้งตัวหมดทั้งใจมาให้เธอ ญ. เห็นแต่ตัวมาเสนอ หวั่นในใจเธอเปลี่ยนทางเดิน ช. ทางยาวไกล ขอเพียงใจอย่าไกลเกิน ญ. หากรักจริงต้องหมั่นเดิน คงไม่ไกลเกินเส้นทางฝัน * ช. ทางไกลวัดความจริงใจของคน เป็นเหตุผลของคนที่รักกัน ญ. ป้อนคำหวานใช้เป็นทางผ่านทุกวัน ช. ก็เพราะรักกัน ใช่หว่านลม ลม หวังเบิกทางใจ ญ. ฟังคำคมคนบ้านไกลแล้วใจลอย ช. รักของพี่มีไม่น้อย มากเกินกว่าร้อยหลักกิโลเรียงราย ญ. กลัวเธอลวงให้ซมทรวงจนกลวงใน ช. ปรอทมีไว้วัดไข้ ช. / ญ. ระยะทางไกลวัดใจคนจริง (ซ้ำ * )