จำใจจากลา เพราะแก้วตา คนรักของเรา จะ เข้าเป็นเจ้าสาว ให้เจ้าบ่าว ข้างบ้านฉันเอง ผู้ใหญ่ยินยอม พร้อมจัดการ แต่งงานครื้นเครง แขกเหรื่อ บ่าวสาวแซ่เซ็ง เปล่งเสียงใส อวยชัยให้พร. ตัวเรากลับซึม เงียบขรึมไป เบือนบ่ายหน้าเบน ภาพนั้น ฉันไม่อยากเห็น เป็นเหมือนกรด รดใจฉันกร่อน. มองหน้าเจ้าสาว คนที่เรา เคยรักมาก่อน ยิ้มหวานในงานร่วมหมอน เราร้าวรอน แต่หล่อนหน้าใส .อยู่ ใกล้ตาหลังคาชนกัน คิดนิดซิ ทุกวัน ว่าใจฉัน ปวดร้าวเพียงใด. เขาสุขเขาสม หยอกล้อรื่นรมย์ ประสาข้าวใหม่. เราต้อง เก็บความช้ำใจ อัดอกไว้ ใครจะเห็นมัน. จำใจอดทน ให้เพื่อนคน ข้างบ้านสมใจ โลกนี้ยังมีอีกไหม ใครซึมเศร้า เหมือนเราทุกวัน. คิดว่าสร้างบุญ สร้างกุศล ให้คนรักกัน. โอกาส อาจมีสักวัน ที่ตัวฉัน ถึงวัน...สุขใจ จำใจอดทน ให้เพื่อนคน ข้างบ้านสมใจ โลกนี้ยังมีอีกไหม ใครซึมเศร้า เหมือนเราทุกวัน. คิดว่าสร้างบุญ สร้างกุศล ให้คนรักกัน. โอกาส อาจมีสักวัน ที่ตัวฉัน ถึงวัน...สุขใจ