ไม่ได้นับ ว่าที่ไหน ที่ทนเธอมาอย่างนี้ และบอกไม่ได้ อีกกี่ที มีนถึงจะท้อหัวใจ เจอะจนชิน กับคำถาม ยอมเธอขนาดนี้ได้ยังไง คิดไม่เป็น หรือว่างมงาย จนลืมศักดิ์ศรีรึเปล่า * ทำไปทุกสิ่ง เข้าใจทุกอย่าง ว่ากำลังทำอะอยู่ น่าอายก็รู้? แต่ฉันตัดใจไม่เก่ง ลืมหูลืมตา ทุ่มเทให้เธอ ไม่ใช่ว่าไม่รักตัวเอง แต่มันรักเธอมากกว่า ก็ไม่เห็นต้องมีเหตุผล ** ใครจะมองว่าฉันเป็นคนสิ้นคิด ใครจะบอกว่าฉันทำลายชีวิตตัวเอง ก็ชอบให้เธอข่มเหง ถึงมันเจ็บแต่สุขใจ ใครจะด่าว่าฉันไม่มีสมอง อยากจะบอกว่ารักมันเป็นเรื่องของหัวใจ จุดูดง่ซักเท่าไหน่ ก็ไม่คิดจะเปลี่ยนใจ.. ยังไงก็ได้ขอแค่มีเธอ ( * / ** ) ไม่ได้ฝัน แต่อยากจะทน ก็ฉันมันคนติดช้ำ เธออยากทำร้าย..ให้เธอทำ กล้ารักก็กล้าเสียใจ เลือกจะโง่อยู่ตรงนี้ ดีกว่าฉลาดแล้วเสียเธอไป เป็นเหมือนเดิม ก็ดีเท่าไร จะเปลี่ยนทำไม ไม่เอา