ดอกบัวตองคงบานเต็มดอย
เมฆคงคล้อย ฟ้าคงใส
สายลมหนาว คงพัดโบกไกว
คนบ้านไกล ใจลอยคอยหา
ป่านนี้น้องสาว เจ้าคงตั้งตา
รอปี้ปิ๊ก บ้านนาบ้านดอย
ฝากลมครวญ กระซิบคนคอย
ว่าปี้น้อย คิดถึงคิดถึง
ปี้บ่ลืม ซ่าบ่ะเขือปานึ่ง
อดใจพักนึง จะคืนบ้านนา
อยู่บ้านเฮา คงหนาวใช่ไหม
ก่อกองไฟ หนาวก็คงซา
อยู่เมืองกรุง มันหนาวยิ่งกว่า
หนาวอุราไร้คนจริงใจ
แค่มองหน้าตา บ่เห็นข้างใน
น้ำตาไหลใครจะมาสงสาร
จะอดจะทนก้มหน้ายะกาน
พอสงกรานต์เมื่อใดปี้ขอสัญญา
จะหอบเอาหัวใจ
กลับไปร้องไห้ ตี้บ้านเฮา
กลับไปร้องไห้ ตี้บ้านเฮา