A เป็นเพราะใจ ปล่อยใจจนเกินเรียกคืน หลงฝันตื่น ลืมตาเจอเรื่องจริง คนที่เป็น ของเราเขาก็มีเจ้าของ เริ่มเข้าใจ ว่าใครเป็นส่วนเกิน B เป็นเพราะยอม ปล่อยตัวไม่เคยคิดจะยั้ง ยอมทุกอย่าง แลกไปก็เพราะจริงจัง สิ่งสุดหวง สิ้นไปไร้คุณค่าสตรี เป็นแค่เพียง ดอกไม้ที่ไรแจกัน ** เพราะเราโง่ ก็เพราะง่ายไป เหมือนของเล่น ชั้วคราวแก้เหงาแก้เซ็ง ไม่ระแวง ไม่ระวัง ฉากสุดท้าย ก็ถูกเขาทวงคืน C จะโทษใครก็ใครปล่อยใจให้รัก คราวนี้เจ็บ อย่างหนังบาดแผลฉกรรจ์ เจ็บไม่พอ ซ้ำอายเขาประจานเหยียดหยัน เพราะโง่เอง ง่ายเอง ก็ช้ำเอง (ย้อน **)