ระหว่างฉันและผืนดิน
ไม่ต่างอะไรกัน
ตรงที่เธอไม่เคยมอง
แม้ใกล้เธอสักเท่าไหร่
แต่ไม่เคยจะได้ใจ
ฉันรักสักเท่าไหร่
รักนั้นไม่ถึงเธอ
เปรียบกับเขาเหมือนฟ้าไกล
อยู่ห่างสักเพียงไหน
แต่ว่าเธอก็เฝ้ามอง
ทั้งที่ฟ้าช่างแสนไกล
เธอก็ยังจะให้ใจ
ให้เขาตั้งมากมาย
รักเขาด้วยน้ำตา
เขาทิ้งเธออยู่ตรงนั้น
ฉันขอรออยู่ตรงนี้
จะไม่หนีเธอไป
แม้วันใดเธอคิดจะมา
พร้อมทุกข์ที่แบกเอาไว้
พร้อมช้ำที่อาบด้วยน้ำตา
ฉันขอให้ทิ้งมา
ฉันขอให้ถมมา
ไม่เป็นไรคนดี
ถึงแม้ว่าเธอ
จะคอยชื่นชมแต่ฟ้า
แต่รักของผืนดิน
จะยังมั่นคงอย่างนี้
เขาทิ้งเธออยู่ตรงนั้น
ฉันขอรออยู่ตรงนี้
จะไม่หนีเธอไป
แม้วันใดเธอคิดจะมา
พร้อมทุกข์ที่แบกเอาไว้
พร้อมช้ำที่อาบด้วยน้ำตา
ฉันขอให้ทิ้งมา
ฉันขอให้ถมมา
เขาทิ้งเธออยู่ตรงนั้น
ฉันขอรออยู่ตรงนี้
จะไม่หนีเธอไป
แม้วันใดเธอคิดจะมา
พร้อมทุกข์ที่แบกเอาไว้
พร้อมช้ำที่อาบด้วยน้ำตา
ฉันขอให้ทิ้งมา
ฉันขอให้ถมมา
ไม่เป็นไรคนดี
ไม่เป็นไรคนดี
ไม่เป็นไรคนดี