คำร้อง สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา
ทำนอง วุฒิชัย สมบัติจินดา
เรียบเรียง โดม ดุษฎีเชษฐากุล
เธอคือของของฉัน และฉันต้องหวง ก็ตามไปทวงจากเขา
ได้เธอคืนกลับมา กับคำว่าเรา แค่ตัวไม่มีจิตใจ
และเมื่อเขายังรัก ก็ตามมายื้อ เพื่อดึงมือเธอกลับไป
ต้องเป็นคนชนะ จะเสียอะไร ต้องการแค่เพียงได้มา
* ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น มีแต่การจะไขว่จะคว้า ไม่เลือกว่าการได้มาจะทำร้ายใคร
** ต่างคนต่างแพ้ ได้เพียงแต่รอยแผลลึกมานาน ก็ไม่รู้ต้องเจ็บและทรมานอย่างนี้ทำไม
เหนื่อยพอแล้วพูดจริงจริง ต้องแย่งต้องชิง ต้องทำสิ่งที่ฝืนใจ
แล้วไม่ช้าวันหนึ่งก็คงมีคนถึงตาย ถ้ายังไม่มีใครหยุด
ไม่มีใครชนะ หรอกเกมแบบนี้ ที่มีคือคนบอบช้ำ
ไม่มีใครชนะ จากการกระทำ ที่ทำให้คนปวดใจ
เมื่อยิ่งรักยิ่งแค้น ยิ่งเดินยิ่งหลง ยิ่งวนในดงแห่งไฟ
ที่สุดท้ายจะรู้ ว่าไม่มีใคร ที่ไม่ต้องเปลืองน้ำตา
(ซ้ำ *)
ต่างคนต่างแพ้ ได้เพียงแต่รอยแผลลึกมานาน ก็ไม่รู้ต้องเจ็บและทรมานอย่างนี้ทำไม
เหนื่อยพอแล้วพูดจริงจริง ต้องแย่งต้องชิง ต้องทำสิ่งที่ฝืนใจ
แล้วไม่ช้าวันหนึ่งก็คงมีคนถึงตาย ถ้าไม่มีใครปล่อยมือ
* ไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น มีแต่การจะไขว่จะคว้า ไม่เลือกว่าการได้มาจะเลวเท่าไร
(ซ้ำ **)
นา...นา...นา สุดท้ายก็เจ็บพอกัน