ครั้งหนึ่งหน้าท้าวสุรนารี เคยได้มีหนุ่มสาวคู่เคียงสาบาน ต่างว่าจะรัก ไม่เปลี่ยนแปรชั่วกาล หากใครผิดคำสาบานให้มีอันเป็นไป พ้นผ่านครั้งนั้นไม่นานต่อมา โอ้ อนิจจาฝ่ายสาวก็แปรผันใจ กลับมอบความรัก ให้กับชายอื่นไป หนุ่มหนึ่งเขาตรอมใจ ชอกช้ำมาหาย่าโม **หนุ่มคนนั้นก็คือฉันนี่เอง อยากจะตะเบง เปล่งเสียงร้องไห้โฮ มาถอนคำสาบานต่อหน้าย่าโม ด้วยใจสุดช้ำเซโซ เหมือนคนจวนสิ้นใจ ย่าโปรดยกโทษให้เธอไปดี อย่าได้มีขื่นขมระทมอันใด ลูกสุดแสนรัก อยากให้เธอสุขใจ ย่าโกรธแค้นเคืองใด ลูกขอรับไว้ผู้เดียว