วันไหนพี่ว่างว่าง

แวะมาบ้างหน่อยเป็นไร



ให้เห็นใจคนคอยผู้ห่วงหานำอ้าย



บ่ขอหลายเดือนหนึ่งมาเพียงครั้ง

พอมีหวังได้หรือไป่



ถึงบ่เป็นเมียใหญ่



ฉันมีตำแหน่งน้อย

กะเมียอ้าย



แม่นดังกันเด๊น้อ



เด้อชาย เอ้ย



เห็นใจฉันบ้าง

ว่างไหมสักวัน



ขอเวลาให้ฉัน



ให้ฉันบ้างได้ไหม



ช่วยมาเยี่ยมเยือน



ให้เป็นกำลังใจ



อย่าตัดเยื่อใย

ไปลับแล้วไม่กลับมา



หลบหน้าตา

หรือภรรยากักตัว



พ่อทูนหัว



ถึงไม่ยอมเห็นหน้า



ให้ฉันบ้างขอเพียงบางเวลา



หนึ่งเดือนผ่านมา

ค้างสักคืนก็ยังดี



เป็นหยังพี่มาป๋ามาปล่อย



เป็นหยังพี่ล่ะมาป๋ามาปล่อย

ให้น้องคอยจักวันใด๋

สิว่างละทางอ้ายแวะมา



อยากพ้อหน้าผัวเพิ่นจนอุก

เลยต้องมาทนทุกข์

ละผู้เดียวแลงเช้า



รักผัวเขาแสนเศร้าดวงใจ



จะทำยังไงเมื่อมันเป็นไปแล้ว



แอบขโมยเขากินเหมือนแมว



สิ้นวี่แววปลาย่างไม่มาค้างคืน



ดึกดื่นฉันนอนซบเซา



ป่านนี้เขาคงกอดเมียกอดลูก



รู้ดีว่าเราทำไม่ถูก



แต่ความพันผูกนั้นมันยังฝังใจ



มาพอให้ดีใจนำแน



มาพอให้ละดีใจนำแน

กายมาแหว่

พอได้ถามได้เอิ้น

อย่าเมินหน้าหน่ายหนี

น้องผู้นี้ยังอยู่บ่ทันตาย

ถึงบ่มีสิทธิหลาย

ให้หล่ำมองกันบ้าง



วันว่างนั้นมีบ้างไหมพี่



ให้ฉันมีสิทธิ์บ้างเป็นไร



ถึงเป็นน้อย



ก็ไม่แปลกใช่ไหม



รักและพอใจ



เรียกว่าเมียเหมือนกัน



ความสัมพันธ์



ฉันยอมหลวมตัว



ใครว่าชั่วรักผัวชาวบ้าน



ทนอดกลั้นอยู่อย่างทรมาน



ถูกประจานเมียน้อยก็ยังคอยคุณ



หัวใจวุ่นยามนอนว้าเหว่



หัวใจวุ่นละยามนอนว้าเหว่

อุกใจเด

อุกรอวันเพิ่นว่าง

สิมีบ้างบ่นอ

ได้แต่รอ รอรอรอรอ

ได้แต่รอ รอแล้วรอเล่า





นอนรอผัวเขา มันแสน กลุ้ม