รู้เลยว่ามันเหมือนเสียอะไร
รู้ทันใดเมื่อในใจมันไหวหวั่น
ทันทีที่ไม่มีเธอ ทันทีที่ห่างกัน
วันเวลาที่เราหมางเมินกัน
ได้ทำให้ฉันเข้าใจ
รู้เลยว่าตัวฉันพลาดอะไร
รู้ทันใดไม่ต้องมีใครเอื้อนเอ่ย
ตอนมีกันก็ไม่เข้าใจ
ยอมกันก็ไม่เคย
พอวันหนึ่งที่เธอหายไปเลย
ก็เลยเข้าใจชัดเจน
กับชีวิตว่างเปล่า
กับความเหงาท่วมใจ
มันเป็นความรู้สึก
ไม่เคยจะนึก
ว่าวันหนึ่งจะได้เจอ
กับความฝันว่างเปล่า
อยู่กับคำพร่ำเพ้อ
อยากจะบอกตัวเธอ
ว่าฉันนั้นขออภัย
ให้รักกันดังเดิม
ตอนมีกันก็ไม่เข้าใจ
ยอมกันก็ไม่เคย
พอวันหนึ่งที่เธอหายไปเลย
ก็เลยเข้าใจชัดเจน
กับชีวิตว่างเปล่า
กับความเหงาท่วมใจ
มันเป็นความรู้สึก
ไม่เคยจะนึก
ว่าวันหนึ่งจะได้เจอ
กับความฝันว่างเปล่า
อยู่กับคำพร่ำเพ้อ
อยากจะบอกตัวเธอ
ว่าฉันนั้นขออภัย
กับชีวิตว่างเปล่า
กับความเหงาท่วมใจ
มันเป็นความรู้สึก
ไม่เคยจะนึก
ว่าวันหนึ่งจะได้เจอ
กับความฝันว่างเปล่า
อยู่กับคำพร่ำเพ้อ
อยากจะบอกตัวเธอ
ว่าฉันนั้นขออภัย
ให้รักกันดังเดิม