(พูด) เป็นอีกวันแล้วสินะที่ต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับคำถามที่ว่าเธอกำลังทำอะไร อยู่ที่ไหน และฉันจะต้องใช้ชีวิตที่เดียวดาย อย่างนี้อีกนานเท่าไหร่ ถึงจะได้พบกับเธออีกซักครั้ง ระยะทางที่ห่างของเราอาจจะเท่ากัน แต่เวลาแห่งการรอคอย ของเราคงไม่เท่ากันใช่มั้ย ไม่อย่างนั้น.. เธอคงไม่ปล่อยให้ฉันรออยู่อย่างนี้ เธออยู่ไหน อยู่ไหน เธออยู่ไหน อยู่ไหน เข็มนาทียิ่งเดินไป ใจยิ่งสั่นขึ้นทุกที ยังมีฉันอยู่ไหม เธอจึงทิ้งให้รออย่างนี้ เพียงแค่คิดว่าเธอไม่ใยดี ในใจแทบสลาย หนึ่งนาทีของเราไม่เท่ากัน เธอจะทำร้ายฉันอีกนานไหม คนที่ขอให้รอ กับคนที่ท้อหมดใจ รู้มั้ยว่าเหนื่อยใจไม่เท่ากัน (รู้มั้ยว่าเหนื่อยใจ..น้า รู้มั้ยว่าเหนื่อยใจไม่เท่ากัน) เธอก็รู้ใช่ไหม เธอก็รู้ใช่ไหม ทุกนาทีที่เธอไกล ใครคนนึงคิดถึงเธอ มีแต่ฉันแต่ฉัน และเป็นฉันที่รอเสมอ เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอ แต่เธอก็ยังใจร้าย (พูด) ฉันรู้ว่า เวลาที่เธอกำลังมีความสุขอยู่กับใครๆ มันคงจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเธอไม่รู้ว่า เวลาแห่งความว่างเปล่าและเงียบเหงาของฉัน มันผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน อย่างนี้ละมั่ง ที่เขาชอบพูดกันว่า เวลาของคนที่ขอให้รอ กับคนรอมันไม่เท่ากัน...มันไม่เคยทำกันเลยจริงๆ รักของฉันและเธอ คงไม่เท่ากัน