อ่อนอ่อน
แก้มเจ้าดอกอ่อนอ่อน
ยามอ้ายศรดอกมาหา
อย่าท่าทางหลายเด้อน้อง
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
แม่นว่า...
อ้ายนี้มาจากทางก้ำ
สารคามฟ้าหย่อนหย่อน
น้ำขาดนาเดือดฮ้อน
จั่งมาซ่นดอกฮ่มเมือง
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
ฝืดเคือง...
อาศัยเมืองเฮ็ดงานจ้าง
พอประทังไปมื้อหนึ่ง
คอยเสียงฟ้าฮ้องตึ้ง
สิเมือบ้านดอกเฮ็ดนา
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
สาวส่า...
กรุณาแนเด้อเจ้า
อ้ายคนเหงาบ่มีคู่
นิสัยดีบ่เจ้าชู้
มีใจสู้แต่ปู่ตา...ปู่ตา...
มีใจสู้แต่ปู่ตา
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
อ้ายเดินทางมา
จากนาเมืองสารคาม
เมืองที่มีสมญานาม
ตักศิลาอีสาน
ศูนย์รวมความรู้
แหล่งปูชนียสถาน
หล่อหลอมให้คนยึดมั่น
สร้างสรรค์แต่คุณความดี
อย่างอ้ายคนนี้
ถึงมีฐานะยากจน
แต่ก็บ่เคยหลอกคน
ถึงจนก็มีศักดิ์ศรี
คนบรบือ
ถึงบ่มีบารมี
แต่ก็มีคุณความดี
พร้อมที่จะทำเพื่อเธอ
สาวเอ๋ย...
คันหน้ามลหลูโตนอ้าย
หลูโตนอ้าย
สิพาไปดอกไหว้แม่
พิสูจน์คำว่าฮักแท้
ไปฟังแม่เพิ่นรับรอง
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
อ่องต่อง...
เมือฉลองอยู่ทางก้ำ
สารคามบ้านเกิดพี่
เมือกินข้าวจี่ปั้น จี่ปั้น
ให้ไทบ้านเพิ่นสู่ขวัญ
สู่ขวัญให้ไทบ้าน
เพิ่นรับขวัญ
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า เฮ้ยย่า
เฮ้ยย่า