ก่อนยังมีแดนห่างไกล
ไกลนักแต่มีคนพักอาศัย
บางคนที่เคยไป
ยังติดใจนักหนา
มีชาวบ้านชาวนา
กินอยู่มานมนาน
มีทุ่งนาป่าเขียวสดงาม
มีน้ำใสเย็นอยู่ในลำธาร
ผู้คนเลยชื่นบาน
ไม่มีใครร้าวราน
หมู่บ้านในนิทาน
สุขสันต์ตลอดมา
ไม่มีแสงสีล่อใจ
ไม่มีรถควักไขว่ล้นถนน
ไม่มีคนหลอกลวงคน
มีแต่คนจริงใจ
มีก็แบ่งกันไป
มีอะไรก็เจือจาน
คนกับคนไม่จนจิตใจ
มากไปน้อยไปให้กันเป็นทาน
ผู้คนเลยชื่นบาน
ไม่มีใครร้าวราน
หมู่บ้านในนิทาน
สุขสันต์ตลอดมา
อยู่กันไปตามประสา
คนบ้านป่าไม่คิดอะไร
มีงานก็ทำไป
ไม่ละเมอเพ้อหา
นอนก็แค่หลับตา
พอตื่นมาก็ทำงาน
เป็นที่กินที่โตที่ตาย
ร่มเย็นหัวใจไม่มีใดปาน
ผู้คนเลยชื่นบาน
ไม่มีใครร้าวราน
หมู่บ้านในนิทาน
สุขสันต์ตลอดมา
ไม่มีใครเสียใจ
ไม่มีใครร้าวราน
หมู่บ้านในนิทาน
เล่ากันตลอดมา
ผู้คนก็ชื่นบาน
ไม่มีใครร้าวราน
หมู่บ้านในนิทาน
สุขสันต์ตลอดมา
ไม่มีใครเสียใจ
ไม่มีใครร้าวราน