ยามเย็นเราพากันเดินเล่น เราพากันเดินโดดเด่น อยู่ไปในทั่วทุกหนแห่ง อาทิตย์ที่มีแสงร้อนแรง ต้องกลับสิ้นแสงเพราะเจ้าสิ้นแรง ต้านทานต่อแสงจันทร์ ลมโชยเจ้าโบกไปพัดมา ให้สุขอุราพาใจล่องลอยไปกับสายลมนั่น เหล่านกที่ส่งเสียงร้องกัน เจ้าคงสุขสันต์ทุกวันอย่างนี้นะชีวิตยามเย็น โอ้ยามเย็นลมพัดกระหน่ำเตือน ความทรงจำเมื่อครั้งในอดีต ที่เราสองเคยร่วมชีวิต และเราเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ไม่มีเธออยู่เคียง ได้ยินสำเนียงจากเสียงนกร้อง เหมือนดังก้องบอกมา **เธอไม่หวนมา จะไม่หวนมา สู่ความโสภาในยามเย็น ( ซ้ำ / ** )