ความพอใจ
อยู่ที่ไหน
ฉันไม่เข้าใจ
ความรักที่ฉันมี
คงไม่น้อยเกินไป
หรือเป็นที่เงินทอง
ที่ทำให้ตัวเขาดี
เพราะใจที่ฉันมี
ไม่น่าจะกลายไปเป็นแบบนี้
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
หลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
ี่หายมันคงจะไปไกล
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
หายมันคงจะเป็นไป
ฉันพอเข้าใจว่าเหตุใด
เธอจึงเป็นไป
คงเป็นที่เงินทองที่เขา
จุดคบไฟ
ความรักที่เผาไหม้
อาจจะไม่ใช่
่ความพอใจ
เพราะใจที่ฉันมี
ไม่น่าจะกลายไปเป็นแบบนี้
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
หลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
ี่หายมันคงจะไปไกล
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
ี่หายมันคงจะเป็นไป
ฉันก็เซ็งอยู่
นาน
ฉันก็เซ็งอยู่
ฉันก็เซ็งอยู่
นาน
ฉันก็เซ็งอยู่
ฉันก็เซ็งอยู่
นาน
ฉันก็เซ็งอยู่
ฉันก็เซ็งอยู่
นาน
ฉันก็เซ็งอยู่
ก็เหมือนเส้นด้าย
ที่มันพันแล้วแก้ไม่ได้
แล้วเธอก็กลายเป็น
ทาสเขาไป
ความรักที่เขามี
อาจจะไม่ใช่ความรักที่ดี
เพราะใจที่ฉันมี
ไม่น่าจะกลายไปเป็นแบบนี้
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
หลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนานเป็นปี
เธอไม่ควรจะหลงมี
อยู่กันจนนาน
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
ี่หายมันคงจะไปไกล
แล้วเธอก็ต้องกลับกลาย
ความรักที่มีมันสาย
แล้วใจของฉันที่
ี่หายมันคงจะเป็นไป
ความรักเอาคืนไป
คืนไป
คืนไป...