เมื่อมองย้อนไปในวันเวลาของเรา
มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อใด หรือจะนับวันฉันพบเธอ
วันที่ยิ้มละไมกับจริงใจง่ายงามที่เราให้กัน
แต่ก่อนนั้นหรือเราจะเคยพบพาน
ที่ป้ายรถเมล์ หรือดูหนังในรอบเดียวกัน
ในร้านกาแฟ เปิดหนังสือบนแผงข้างกัน
เมื่อไม่ถึงเวลา ตั้งใจมองหาเท่าไรก็คงไม่เจอ
กับคนที่รอกันมาแสนนาน
ต่างตามหาหัวใจ เหนื่อยเท่าใดในคืนและวัน
ถ้าเราไม่มาเจอกัน ชีวิตคงหลงทาง
**อย่าเดินนำหน้าฉัน เพราะฉันอาจเดินตามเธอไม่ทัน
อย่าเดินตามหลังฉัน เพราะเราอาจพลัดหลงกันไป
ส่งมือเธอมาให้ฉัน เราจะเดินเคียงข้างกันไป
ให้ทุกวันเป็นวันเวลาของเรา
(ดนตรี)
กี่ร้อยเรื่องราวที่เราได้เคยฟันฝ่า
กี่ครั้งที่เวลาช่างดูเหมือนจะไม่เป็นใจ
แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อวันเวลาของเรามาบรรจบกัน
ความรักของเราจึงเริ่มงอกงาม
(*)
**อย่าเดินนำหน้าฉัน เพราะฉันอาจเดินตามเธอไม่ทัน
อย่าเดินตามหลังฉัน เพราะเราอาจพลัดหลงกันไป
ส่งมือเธอมาให้ฉัน เราจะเดินเคียงข้างกันไป
ให้ทุกวันเป็นวันเวลาของเรา
ให้ทุกวันจากนี้ไปเป็นวันเวลาของเรา