จับมือฉันไว้ ไม่ต้องพูดอะไร ก็พอรู้ รักเรา ต่างก็รู้ซึ้ง ไปไม่ถึงดวงดาวที่เราฝัน... ยากหนักหนา ฝืนๆๆ มาแล้ว คิดว่ารักเป็นเรื่องต้องเรียนรู้ ฝืนๆๆ จนรู้ รักไม่ไหว หยุดไว้คำว่า จำทน * คิดซะว่า เราเรียนไม่จบ เรื่องรักตั้งเยอะตั้งแยะที่เราไม่เข้าใจ รู้ทั้งคู่ ทนไปก็เหนื่อย เมื่อปลายทาง มันชักเลือนลาง คิดซะว่า เราไปไม่ได้ หยุดซะ เมื่อรู้ซะแล้ว ว่าเดินไม่ถูกทาง รู้ทั้งคู่ ยังไงก็จบ จบกลางทาง ตรงนี้ไปเลย ดีกว่า...ฝืนทนกันไป ก็ยอมรับซะ ว่าความรักมันคงเป็นอย่างนี้ ไม่ง่ายดาย แต่อย่างน้อยนะ ผ่านวันนี้แล้วคงได้เข้าใจ มากไปกว่าเดิม