เฮือนกะฮ้างฮ้าง
ใต้ตะล่างยังเป็นขี้ดิน
คือหม่องอยู่กิน
ของคนติดดินคืออ้าย
บ้านไม้สองซั้น
แต่เฮ็ดบ่แล้วจั๊กเถื่อเหลือใจ
ฝาบ้านแอ้มตองเอาไว้
สาวใด๋น้อสิมามอง
ขนคิงลุกหย่าว
ยามใดที่สาวเดินผ่าน
หลบเข้าในบ้าน
จอบเบิ่งทางรูใบตอง
หน้าต่างสีเศร้า
เอาสาดเก่าเก่าปิดกั้นแดดส่อง
ยามลมพัดต้อง
ใบตองมันดังวี้หวี่
เฮ็ดเฮือนบ่แล้ว
อ้ายเลยต้องเทียวเฮ็ดใจ
คึดมักสาวใด๋
กะเป็นผู้พายเบิ๊ดปี
ผู้บ่าวเฮือนฮ้าง
สาวผ่านทางเว้าแซวย่ำยี
หาเงินมุงสังกะสี
แล้วสาก่อนจั่งมาจีบสาว
เฮือนกะฮ้างฮ้าว
ใต้ตะล่างยังเป็นขี้ดิน
อ้ายเลยต้องดิ้น
หาทางสร้างตนทนเหงา
ถ้าเฮือนบ่ฮ้าง
ใต้ตะล่างเป็นปูนคือเขา
คงสิมีสาวมาค้างเฮือนเฮา
อยู่ดอกจั๊กคน
เฮ็ดเฮือนบ่แล้ว
อ้ายเลยต้องเทียวเฮ็ดใจ
คึดมักสาวใด๋
กะเป็นผู้พายเบิ๊ดปี
ผู้บ่าวเฮือนฮ้าง
สาวผ่านทางเว้าแซวย่ำยี
หาเงินมุงสังกะสี
แล้วสาก่อนจั่งมาจีบสาว
เฮือนกะฮ้างฮ้าง
ใต้ตะล่างยังเป็นขี้ดิน
อ้ายเลยต้องดิ้น
หาทางสร้างตนทนเหงา
ถ้าเฮือนบ่ฮ้าง
ใต้ตะล่างเป็นปูนคือเขา
คงสิมีสาวมาค้างเฮือนเฮา
อยู่ดอกจั๊กคน