สัญญา คืนฟ้ามีจันทร์วันจาก
หอมกรุ่นไอรัก
ยากนักสิลืมลงได้
อ้ายยืนมองตา
สัญญาต่อหน้าเดือนหงาย
บอกน้องคอยเบิ่งฟ้าเอาไว้
เมื่อยามใดที่คึดฮอดกัน
แสงจันทร์
หอบฝันสองเฮาตามส่อง
ใจอ้ายใจน้อง
บ่หมองเพราะมีฮักมั่น
สู้งานเมืองไกล
ซ่อนใจฝากในเงาจันทร์
ห่างแค่กายใจใกล้เคียงกัน
เมื่อมีจันทร์สื่อสัญญาณใจ
หนักงานเพียงใด
อยู่ได้เพราะใจมีกัน
ได้สบตาดวงจันทร์
ก็เหมือนได้สบตาอ้าย
ยืนบนดาดฟ้า
หลังคาตึกสูงเมืองใหญ่
ในคืนที่เป็นทุกข์ใจ
ให้จันทร์ส่องใกล้ใจเหงา
สองเฮา
กอดเหงาในคราวต้องห่าง
แต่ใจบ่ร้าง
ก็เพราะมีจันทร์คอยเฝ้า
น้องมีแรงใจ
เพราะมีอ้ายตามเป็นเงา
เบิ่งฟ้างามคืนจันทร์หยอกเย้า
สายตาเฮาหยอกกันบนฟ้า
สองเฮา
กอดเหงาในคราวต้องห่าง
แต่ใจบ่ร้าง
ก็เพราะมีจันทร์คอยเฝ้า
น้องมีแรงใจ
เพราะมีอ้ายตามเป็นเงา
เบิ่งฟ้างามคืนจันทร์หยอกเย้า
สายตาเฮาหยอกกันบนฟ้า