คำร้อง / ทำนอง : ชาง ซาไก เรียบเรียง : อัครินทร์ เกตุมณี
แหลงหวาน หวานไม่ค่อยได้ ใช้แต่คำว่า กู มึง ใหญ่จนหมาเลียวารไม่ถึง จึงพบมึงคนนี้
กูรักมึงสุดหัวใจ ไม่รู้อิเท่าไหนดี แต่พอเข้าแค่ มึงหยับหนีห่างกัน
แหลงพ่อขุนไม่ค่อยซึ้ง มึงจึงรับไม่ได้ มึงชอบกังนัมสไตล์ แบบเกาหลีพวกนั่น
ความจริงใจและรักแท้ แล แลไม่นานสูญพันธุ์ บางภาษาไทยที่กูใช้นั้น มึงว่ามันน่ารำคาญ
*มันเจ็บตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนี้ ที่อกข้างซ้าย กูยังไม่ตาย ยังหายใจได้แต่ทรมาน
กูผิดตรงไหน ตรงไหน ตรงไหน มึงไซรไม่สงสาร กูคนบ้าน บ้าน ที่หาญสาบานว่ารักมึง จนถึงวันตาย
เพลงที่ร้องกะทองแดง แต่มึงให้กูแหลงกลาง สำเนียงลูกครึ่งฝรั่ง แบบฉันรักเธอรู้ไหม
กูว่าดัดจริต ขัดจิตสำนึกคนใต้ แต่สิ่งที่กูทำง่าย ง่าย คือรักมึงได้คนเดียว
(ซ้ำ *)