ทศพล หิมพานต์ - แหล่มัทรีรำพัน
มัทรีศรีสมร ฟังสุนทรประทีท่าน ทูลสนองสองกุมาร
นางตื้นตันในใจตัว
โอ้ทูลกระหม่อมของมัทรี เมื่อยามนี้เห็นแต่ผัว
จะทุกข์ยากเมียไม่กลัว อยู่กับผัวเพียงลำพัง
ผัวไปไหน เมียไปด้วย ยามเจ็บป่วย ช่วยนะกันบ้าง
ทั้งหยูกยา มาประทัง เออคอยระวัง ไม่ต้องระแวง
เมื่อชาวเมืองเขาขับไล่ อยู่อย่างไร ไร้ตำแหน่ง
หนีให้พ้นคนกลั่นแกล้ง หวาดระแวงแสนอาวรณ์
โอ้ลูกแม่ เออ... คงเหนื่อยยาก แสนอดอยากไม่เหมือนก่อน
ต้องเซซังเที่ยวซุกซ่อน จากนครเมื่อถึงคราว
ทั้งเจ้าพ่อ ก็ไม่แล ทั้งเจ้าแม่คอยโศกเศร้า
อยู่อย่างไร อับอายเขา คนปากยาวน้องไม่นิยม
อันหญิงหม้าย เออ... อันหญิงหม้าย เมื่อชายจาก
เห็นนะมามากมักหมักหมม ถือใฝ่ชั่วมั่วโสมม
ต้องทุกข์ระทมมีแต่ขาดทุน อุ้มลูกน้อย เออ... แสนอนาถ
ต้องไร้ญาติวงศ์ตระกูล โถมัทรีช่างไม่มีบุญ
กลับต้องอาดูรชื่อไม่ดัง เมื่อยามเราดีก็แสนอุดม
เพราะบุญสมที่เคยสร้าง ยามเราแย่มีแต่หมดทาง
สิ้นแล้วทุกอย่าง โอ้นางมัทรี เออ... เอย