โลภอะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้
งกนักงกนัก
โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน
หน้าเลือดหน้าเลือด
กินเท่าไรก็กินไม่หมด
ทำอะไรก็เอาแต่เงิน
ให้เท่าไรมันถึงจะพอ
เอาแต่ดีมันยังจะเอาแต่ได้
เมื่อไหร่จะพอเมื่อไหร่จะหยุด
จะเอาให้ตายไปเลยรึไง
ต้องถูกสังคมเรารุมประณาม
เอาให้ตายอยากกินก็กินให้พอ
โลภอะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้
งกนักงกนัก
โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่ายุ่งกับพวกคนโลภ
จิตใจมันมีแต่
หน้าเลือดหน้าเลือด
เอาแต่ตัวเองไม่คิดถึงใคร
มันหิวกระหายกันนักใช่มั้ย
จ้องเอาแต่กินตะกละตะกราม
พยายามจะเอาให้มากกว่าใคร
ยังอยากจะรวยยังอยากจะมี
คุ้มแล้วใช่มั้ยที่ทำแบบนี้
เสียเพื่อนเสียงานเสียคนดีดี
พังทลาย
ก็เพราะว่าโลภเหลือเกิน
โลภอะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้
งกนักงกนัก
โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน
หน้าเลือดหน้าเลือด
ความอยากมันมากกว่าใคร
ไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ
หิวเงินกันนักรึไง
เอาไปซะก็ดี
ไปให้ไกลไปให้พ้น
ไกลจากความเป็นคน
จ้องแต่จะเอา
มันจะทนไม่ไหวแล้วโอ้ย
ไอ้ตะกละตะกราม
กินมูมมามมันกินเกินไป
ไอ้ตะกละตะกราม
หิวกระหายกันนักใช่มั้ย
ไอ้ตะกละตะกราม
กินมูมมามจงไปไกลไกล
ไอ้ตะกละตะกราม
สัตว์ประหลาดมารร้าย
โลภอะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้
งกนักงกนัก
โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่ายุ่งกับพวกคนโลภ
จิตใจมันมีแต่
หน้าเลือดหน้าเลือด
โลภอะไรก็มีแต่โลภ
ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้
งกนักงกนัก
โลภระวังจะเป็นคนโลภ
อย่ายุ่งกับพวกคนโลภ
จิตใจมันมีแต่
หน้าเลือดหน้าเลือด
โลภ