ตื่นแต่เช้า สาวเจ้าปราดเปรียว
เดิน คนเดียว ไปไร่ของนาง
เจอใบไม้ วางบนเส้นทาง
ปลายมันชี้ ไปทางไร่เธอ
บอกให้รู้ ว่ามีคนรอ.

เธอตอบรับ แทนคำพูดจา
เอาใบไม้ วางบนเส้นทาง
ไร่ ของฉัน ไม่ไกลเกินหวัง
คงรู้ทาง ที่จะไปหา
จะมวนยา ดีดี ไว้ต้อน

แดด ก็สวย..
สาวเจ้า ก็ใส..
งาน หนักหนา เวลาเจ้าอาย
หลบตายิ้ม ให้ดอกไม้บาน
ริม ลำธาร ที่เธอว่าย วน
เมื่อ ได้พบ แล้วลืม ไม่ลง.

อันความรัก ไม่มีภาษา
ดินและฟ้า เห็นใจเถิดหนอ
เอาลำธาร ที่เธอว่าย รอ
เป็นเรือนหอ ให้ปลาอิจฉา
เอา ไร่นา เรามารวมกัน
แดด ก็สวย..
สาวเจ้า ก็ใส..
งาน หนักหนา เวลาเจ้าอาย
หลบตายิ้ม ให้ดอกไม้บาน
ริม ลำธาร ที่เธอว่าย วน
เมื่อ ได้พบ แล้วลืม ไม่ลง.

อันความรัก ไม่มีภาษา
ดินและฟ้า เห็นใจเถิดหนอ
เอาลำธาร ที่เธอว่าย รอ
เป็นเรือนหอ ให้ปลาอิจฉา
เอา ไร่นา เรามารวมกัน.
อันความรัก ไม่มีภาษา
ดินและฟ้า เห็นใจเถิดหนอ
เอาลำธาร ที่เธอว่าย รอ
เป็นเรือนหอ ให้ปลาอิจฉา
เอา ไร่นา เรามารวมกัน